Muzeum w Sosnowcu od lat cieszy się niesłabnącą popularnością wśród mieszkańców, którzy interesują się historią i kulturą naszego regionu. Zapraszamy w podróż po niezwykłym miejscu, jakim jest Pałac Schoena.
Siedzibą muzeum jest Pałac Schoena wybudowany przez jednego z przedstawicieli rodziny fabrykantów z Saksonii, Ernsta. Ten wraz ze swoim bratem przybył do Sosnowca w 1875 roku. Osada ta, wówczas leżąca na zachodniej rubieży Imperium Rosyjskiego, była atrakcyjnym terenem dla zagranicznych inwestorów. Dogodne warunki do rozwijania działalności gospodarczej zadecydowały o osiedleniu się tutaj niemieckich przemysłowców branży włókienniczej.
Schoenowie należeli do najbogatszych i najbardziej wpływowych mieszkańców Zagłębia Dąbrowskiego. Zyski czerpali z dwóch wybudowanych przez siebie fabryk włókienniczych. Trzypokoleniowa rodzina mieszkała w Sosnowcu do 1945 roku i w ciągu tych kilkudziesięciu lat aktywnie uczestniczyła w życiu społecznym i kulturalnym miasta. Podczas II wojny światowej aktywnie wspierała polski ruch oporu i pomagała rodzinom aresztowanych.
Początki muzeum
Muzeum w Sosnowcu swoją działalność rozpoczęło w 1985 roku. Początkowo jako Muzeum Historii Ruchu Robotniczego Górnego Śląska i Zagłębia Dąbrowskiego, będącego oddziałem Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu. W 1989 roku placówka ta została jednak przejęta przez sosnowiecki samorząd i od tego czasu funkcjonuje pod nazwą Muzeum w Sosnowcu.
Muzeum to mieści się w zabytkowym budynku przy ulicy Chemicznej 12 i wraz z całym otoczeniem parkowym robi niezapomniane wrażenie.
Bardzo interesująca jest historia tego miejsca. Obiekt wybudował w 1885 roku Ernst Schön.
– Wygląd budynku odpowiadał właścicielowi i twórcy, zarówno z zewnątrz, jak i wewnątrz. Ernst miał wyraziste rysy twarzy, wysoko podniesioną głowę i władczy wzrok. Pałac razem z parkiem utrwalały tylko to wrażenie. Ze swoimi kolumnami z piaskowca, wzniesiony w prostym, barokowym stylu z rysującymi się daleko w tle dwiema wieżami, gmach stojąc na wzniesieniu, górował nad otoczeniem – opisuje Fanny Lamprecht, cytowana w „Rodziny Lamprechtów i Schönów w Sosnowcu”.
Obiekt był bardzo dobrze wyposażony i wyróżniał się gustownym wystrojem. – Nie mniej godne podziwu było wnętrze pałacu. Wszystko miało właściwe dla siebie miejsce i służyło określonym celom. Na parterze znajdowały się pomieszczenia przeznaczone na spotkania towarzyskie i pokoje mieszkalne. Na pierwszym piętrze z jednej strony były sypialnie i ubikacje, obok zaś prywatne pokoje pana domu. Na drugiej stronie parteru znajdowały się pięknie wykończone pokoje dla gości, z wszystkimi potrzebnymi sprzętami (…) Na drugim piętrze częściowo były sympatyczne pokoje dla służby, częściowo pokoje gościnne i inne – opisywała Fanny Lamprecht.
W pałacu gospodarz często organizował bale i przyjęcia, na które zapraszał rodzinę, przyjaciół oraz urzędników.
– Odbyło się tam wiele przyjemnych, pięknych wieczorów i różnych uroczystości (…) Pan domu spokojnie i dystyngowanie dyrygował wszystkim z dystansem, a na koniec było w zwyczaju, że z każdym spotykał się przez chwilę – czytamy we wspomnieniach Lamprecht.
Działalność placówki
W ciągu tych 32 lat działalności sosnowieckiego muzeum zorganizowano wiele wystaw. Ekspozycje te były związane z dziejami miasta i regionu oraz często wpisywały się w obchody ważnych wydarzeń dotyczących historii Polski i Europy. Za swoją działalność muzeum otrzymało wiele nagród i wyróżnień w prestiżowych konkursach.
W zbiorach muzeum znajdują się m.in. kolekcje z zakresu malarstwa, grafiki i rysunku oraz fotografii, a także liczna kolekcja szkła. Jest to jedyna tego typu kolekcja w Polsce, która ukazuje dokonania polskiego szklarstwa na przestrzeni XX i początku XXI w. i jest świadectwem umiejętności w zakresie wzornictwa oraz technologii polskiego szkła.
Placówka prowadzi i organizuje również badania archeologiczne, głównie na terenie Sosnowca oraz gromadzi w dziale historii i kultury miasta pamiątki związane z dziejami stolicy naszego regionu.
W swojej ofercie sosnowiecka instytucja ma m.in. lekcje muzealne oraz różne warsztaty skierowane do zagłębiowskich uczniów i przedszkolaków.
Bibliografia: WikiZagłębie, Muzeum w Sosnowcu, Sosnowieckie ABC
