Zakończył się drugi etap remontu fragmentu muru zamku w Będzinie. – Prace konserwatorskie są nieuniknione, dlatego bez wahania przeznaczamy środki z budżetu miasta na renowację zamku – mówi Łukasz Komoniewski, prezydent Będzina.
Prace związane z renowacją muru od strony północno-wschodniej prowadzone były od 30 maja. Obejmowały między innymi rozebranie uszkodzonego fragmentu muru, wykonanie warstwy mineralnej zaprawy wodoszczelnej, montaż stalowych kotew iniekcyjnych ze stali nierdzewnej, wykonanie żelbetowej ławy, odbudowę muru z zachowaniem historycznego wątku, renowację lica muru na zachowanych częściach wraz z przyporami.
Prace podzielone zostały na dwa etapy. Pierwszy zakończył się w połowie maja, natomiast drugi, którego koszt wyniósł ponad 104 tys. zł., w połowie lipca.
– Łącznie, w obu etapach, prace objęły około 15 metrów muru oraz trzy przypory od strony północno-wschodniej – informuje Kinga Wesołowska-Bodzek, rzecznik Urzędu Miasta w Będzinie.
Zamek perełką miasta
Będziński zamek położony jest na wysokiej skarpie i góruje nad miastem. Budowla jest przykładem budownictwa obronnego z połowy XIV wieku. Zamek był ważnym ogniwem systemu obronnego zachodniej granicy Polski przed najazdami od strony Śląska i Czech. Był również strategicznym obiektem pod kątem bezpieczeństwa wodnych i lądowych dróg handlowych, chodzi m.in. o trakt kupiecki ze Śląska do Krakowa. Zamek po raz pierwszy odnotowany jest w dokumentach od 1349 roku, kiedy to wymieniono Wiernka – burgrabiego będzińskiego. Wspominają o nim również Jan z Czarnkowa i Jan Długosz w spisie warownych budowli wzniesionych przez Kazimierza Wielkiego.
Pierwsze umocnienia na Górze Zamkowej najprawdopodobniej powstały w IX wieku i zostały zbudowane przez Wiślan. Powstały gród był kilkakrotnie przebudowywany. Szczególnego znaczenia warownia nabrała pod koniec XIII wieku, kiedy stała się jednym z najdalej wysuniętych miejsc Ziemi Krakowskiej. W 1364 roku gościł tu Karol IV cesarz niemiecki i król czeski. W 1434 roku na zamku zawarto ugodę pomiędzy panami śląskimi i małopolskimi w sprawie zwalczania przygranicznych rabusiów, a w 1588 zostały tu zawarte „Pakty będzińsko-bytomskie” zobowiązujące Maksymiliana Habsburga do zrzeczenia się pretensji do tronu polskiego. W murach zamkowych gościli również królowie polscy – Henryk Walezy, Jan III Sobieski czy tez August II Mocny. W roku 1616 pożar strawił miasto i zamek, a odbudowaną warownię zniszczyli Szwedzi w 1655 roku. Zamek powtórnie doprowadzono do stanu świetności.
W połowie XIV wieku wzniesiono również wieżę, do której nieco później dobudowano budynek mieszkalny zwany kasztelem. Zespół budowli otoczony został dwoma obwodami murów kamiennych rozdzielonych międzymurzem. Do zamku górnego od zachodu przylegał tzw. dolny zamek z dwoma basztami i murem. Zamek będziński był sprzężony z murem kościoła oraz murami miejskimi. Obecny wygląd zawdzięcza przebudowie neogotyckiej z 1834 roku przeprowadzonej przez Franciszka Marię Lanciego oraz pracom rekonstrukcyjnym przeprowadzonym w latach 1952-56 wg projektu inż. Zygmunta Gawlika.
Ładowanie ...
